een oude mercedes staat daar strak en mooi te wezen in een eindeloos blikveld. aan de rand van dit blikveld ruik ik de paarden van de koningin. ammoniak. onder de rook van de paarden net buiten het blikveld een monument. het stond er opeens na de krantenberichten. een doorsnee verkeerslicht met bloemen en tekeningen versierd. soms ook met een ballon met een hart. het begon tijdelijk maar langzaam wordt het chronisch. een romantieke paal, zwart wit, vol tekenen van de dood. slechts de witte zwanen in het meer ontbreken. het licht wordt groen. ik steek over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten